Woensdag 14 augustus
We slapen lekker uit. Het zonnetje schijnt. De voorspelling voor de komende dagen is wat wisselvallig, dus is het nu een perfect moment voor wat wasjes.
Ik ga aan de slag met het updaten van het weblog. We lopen wat achter in onze nieuwsberichten voor het thuisfront.
Jan heeft een leuke klus: hij gaat aan de slag om ons inrolsysteem van de gennaker te perfectioneren. Jan maakt een extra blokje aan de eindloze inhaallijn met een elastiek eraan, zodat hij bij het inhalen altijd onder de juiste spanning blijft. De bedoeling is dat de lijn niet meer slipt op de capstan van de ankerlier (hiermee rollen we het zeil elektrisch in).
Als hij klaar is, spoelt Jan het zout van de boot en dan is nog tijd om eventjes te kletsen met Henk en Stanny. Zij blijven hier nog liggen. Wij hebben besloten om vandaag door te varen richting België. Volgende week krijgen we visite aan boord en we willen bijtijds in Volendam zijn.
Om 14.30 uur gooien we los. We trekken het zeegat uit en varen de zee op in een hele grote groep boten. Iedereen die vertrekt, vertrekt met stroom mee. Het is wel wennen, zo’n drukte. We moeten echt opletten. Voor de Belgische kust is het belangrijk dat je de boeienlijn volgt in verband met ondiepten. Het is ook opletten als je met de stroom mee richting Noord vaart, het laagwater is.
Tot twee keer toe ligt er een klein vissersbootje op onze route in het vaarwater. We zien de vissende mannen bijna over het hoofd…
Het is zonnig en het is echt genieten vandaag. Een cadeautje. We lezen en doen slaapjes buiten in de kuip in de zon.
We zeilen richting Zeebrugge. We hadden bedacht om Oostende dit keer over te slaan. In Zeebrugge lig je heel rustig in de jachthaven en we kunnen er met ieder tij in en uit, want er is geen sluis.
We kunnen zeilen met net genoeg wind. Af en toe moet de motor een kwartiertje bij, maar het grootste deel kan in rust worden genoten.
Het weer blijft mooi en als we eenmaal rond 20:00 uur Oostende voorbij zijn, komt Jan met een voorstel: Doorvaren! Het is heerlijk weer en we zullen een mooie sterrenhemel hebben vannacht. Als extra argument komt daar nog bij dat we anders morgenochtend heel vroeg moeten vertrekken om bij de Maasmond stroom mee te hebben. Als we doorvaren hebben we vannacht in het rustige gedeelte voor Zeeland stroom tegen en krijgen we stroom mee als de zon opkomt en de Maasmond in zicht is.
Tegen zo’n relaxte planning zeg ik geen ‘nee’ en we besluiten Zeebrugge links (in dit geval rechts) te laten liggen. Jan neemt de wacht tot we voorbij de aanloop van Vlissingen zijn dan kan ik vannacht het rustige stuk voor Zeeland doen.
Het loopt allemaal voorspoedig en de nacht is prachtig. Er liggen veel schepen voor anker voor de kust en af en toe besluit er eentje ankerop te gaan. Dat is nog wel even opletten want een enkele keer komt er een onze richting uit.
Als het daglicht besluit zich meester te maken van ons vaargebied zijn we bijna bij de Maasmond. Het is druk vanmorgen waardoor we even moeten wachten voor een paar inkomende schepen.
We steken over achter een uitvarende tanker langs. Er is nog radiocontact met de verkeersleiding omdat de tanker gelijk weer gaat draaien om naar binnen te gaan. Ze melden dat even bij ons zodat we ons niet afvragen wat voor een vreemde manoeuvre de tanker gaat uithalen.
Na de oversteek gaat Jan nog een tukje doen en ik zeil de Montanara naar de eerste Nederlandse haven die we deze zomer weer aandoen, ons mooie Scheveningen. Om 9:30 uur leggen we aan.
We zoeken een mooi plaatsje uit aan de bezoekerssteiger in het midden van de haven. Dat kan nu gemakkelijk want zo vroeg in de morgen gaan er alleen boten weg en loopt er niets binnen.
Inmiddels is het nevelig geworden en een beetje motregen dient zich aan. Het is een goede keus van ons geweest dat doorvaren, want we hadden een mooie droge nacht. We zijn niet moe en besluiten gelijk de boot maar af te spoelen, op te ruimen en ons te douchen. Na het douchen hebben we echter toch zin in nog een uurtje slapen en dat doen we dan ook. In deze vakantie hebben we wel geleerd om toe te geven om te rusten wanneer je daar behoefte aan hebt.
Hoewel we een plaatsje hadden uitgezocht waar niet zo snel iemand naast komt liggen en er ook ruimte genoeg is in de haven komt er een boot naast ons liggen terwijl we nog slapen.
Het is een schip met een gezin wat al eens een rondje Atlantic heeft gevaren en de actie om naast ons te gaan liggen was zo dom nog niet. Als er gedurende de dag weer de nodige boten binnenkomen kunnen ze niet worden ingebouwd en kunnen ze dus morgen weer uitvaren wanneer ze willen.
Met een schippersgezin naast ons met zo veel ervaring is het weer leuk een praatje te maken en dat doen we dan ook.
Jan heeft besloten naar de kapper te gaan. Z’n eigen favoriete kapperstek zit immers in Scheveningen.
In plaats van de vouwfietsjes voor de dag te halen nemen we een leenfiets van de haven. Jan eentje die gesponsord is door de Watersportzaak Vrolijk. Daarmee gaat hij naar de kapper. Ik stap op gele Jumbo fiets om boodschappen te doen bij, je raadt het al, de Jumbo.
Later in de middag komen Daddy en Mutti langs voor een knuffel en een borrel. Fijn ze weer te zien in levende lijve.
We tutten nog wat en gaan vroeg ons mandje in want morgen gaan we weer vroeg op pad. De stroom loopt al vroeg naar het noorden en het is ongeveer 13 uur varen naar Volendam dus als je bijtijds vertrekt komen we nog voor het donker aan in Volendam.
Vrijdag 16 augustus
Het is 08:00 uur als de wekker gaat. We zijn inmiddels wel goed uitgerust dus we staan fris op. Even na 09:00 uur lopen we de haven uit. Het is weer mooi weer.
Met een Frans muziekje aan draaien we gennaker uit ter hoogte van de pier. De wind komt uit het Zuidoosten, maar we kunnen niet op IJmuiden sturen. De koerslijn staat op Schotland. De boot loopt lekker, dus varen we liever een stukje om dan dat we de helse machine moeten aanzetten. We zien nog een bruinvisje. Het zijn wel geen wilde dolfijnen zoals we gewend waren maar toch leuk als je weer een vinnetje boven het water uit ziet komen.
Een mijl of 8 voor IJmuiden draaien we de gennaker binnen. De wind is wat toegenomen en met grootzeil en Genua maken we nu ook vaart en kunnen hoger aan de wind zodat de boeg weer naar IJmuiden wijst.
Ruim een uur later lopen we IJmuiden binnen en varen richting sluis. We moeten een kwartiertje wachten maar dan is het zover, het zoute water laten we achter ons en de Montanara vaart weer door het Noordzeekanaal waar ze bijna tweeënhalve maand terug de andere kant op voer.
Nu de stal zo dichtbij is maken we tempo. Met het grootzeil bij en de motor op 2000 toeren schieten we op.
Als we de Oranjesluizen gepasseerd zijn moeten we echter wachten tot de Schellingwoudebrug om 18:00 uur weer gaat draaien. We liggen lagerwal aan de remming en hoewel het niet hard waait hebben we moeite weg te komen. Het is alsof de boegschroef er geen zin in heeft. Misschien wat zoutontwenningsverschijnselen?!
Helaas valt op het Markermeer nauwelijks te zeilen. Te weinig wind. We laten de zeilen echter bij staan zodat ieder zuchtje wind ons wat extra snelheid geeft.
Uiteindelijk is het zover, we lopen door het geultje van de marina richting onze thuishaven.
En als we om 20.15 uur de haveningang invaren horen we getoeter!
Een warm onthaal wacht ons. Michael, Antoinette, Sonja, René en Gijs staan met slingers en toeters op de steiger.
Wat een lieverds. We zijn er een beetje van ondersteboven. Ook al staat er zowat geen zuchtje wind in de haven, door alle aandacht moeten we twee keer steken om de (juiste) box in te varen.
En dan ligt ze weer op haar plek. Na 2,5 maand onderweg te zijn geweest, 2.277 mijl te hebben gevaren (waarvan 225 motoruren) en vele herinneringen rijker (en 1.850 euro liggeld armer ;-)) zijn we weer veilig ‘thuis’ met de Montanara.
Periode van 17 augustus t/m 31 augustus
We hadden nog twee weken vakantie om langzaam af te toeren in Volendam. Tijd zat voor gezelligheid met de kinderen, kleinkinderen, ouders en lieve vrienden. Even weer iedereen knuffelen die we (te) lang niet hebben gezien.
Ook hadden we tijd om ons weer voor te bereiden op het werkzame leven en om het huishouden thuis weer in bedrijf te krijgen. Het is altijd weer even wennen, terug in de ‘ratrace’. Onze agenda’s waren zo snel weer gevuld dat het ‘afronden’ van ons weblog en ons avontuur nog even op zich liet wachten.
Lieve volgers, bedankt voor jullie aandacht en leuke berichtjes. Het was fijn om af en toe ‘post’ van jullie te krijgen. Wij kijken terug op een geweldige vakantie. Met avontuur en ontspanning, met mooie vergezichten en veel nieuwe favoriete plekjes en veel, heel veel geweldige nieuwe herinneringen. Een nieuwe lange reis staat wel al op ons verlanglijstje. Wanneer het weer zover is, dat is de vraag…
Wordt vervolgd!
Lieve Sabine en Jan, fijn dat jullie na alle avonturen weer heelhuids thuis zijn. Er was even een langere periode van radiostilte en met de onstuimige weersomstandigheden van afgelopen weken maakte wij ons best zorgen. Vooral omdat de weersverwachtingen totaal niet uitkwamen zoals men had voorzien en de “rustige zuidwesten wind” vaak uit andere richtingen kwam met daarbij harde wind, windstoten en veel regen. Gaaf dat jullie met z’n 2 weer zo’n prachtige tocht hebben gemaakt. Ik heb voorgaande keren ook al gezegd dat ik jullie hierom benijd en ook nu heb ik dat weer. Welkom thuis!!! Liefs van ons schatten en misschien tot gauw. Xxx Rutger, Maud, Henriette en Richard