Dinsdag 31 mei, rustdag Saint-Denis D’Oléron (2)
Het waait nogal en uit de verkeerde hoek, dus we besluiten nog een dagje op het eiland te blijven. Een ‘verwaaidag’ dus. Mooi moment om nog wat klussen van onze lijst af te vinken. We kiezen voor de makkelijke klussen op de lijst. We hebben zin om ‘meters’ te maken en dat lukt aardig. Er is alleen nog één klus die ik in mijn eentje moet klaren, namelijk de controle van de schroef. Toen Jan de motor in z’n achteruit zetten bij het aanleggen, schudde het schip enorm. Er zit dus weer iets in. Dus wetsuit aan, duikbril op en waterlantaarn mee. Gelukkig is het water hier in de haven heel helder en schoon. Eerst voelt het water koud aan, maar daarna merk je het niet meer. Ik zwem onder het schip, maar voel een opwaartse druk. Hierdoor kom ik tegen onderkant van de schip . Het drijfvermogen van mijn pak zorgt hiervoor. Ik zie dat de schroef vol zit met waterplanten. Ik heb een lijntje nodig om me aan voort te bewegen onder water. Jan en Adri zorgen hiervoor en dan is de klus snel geklaard. Adri wil ook graag dat ik nog even zijn schroef check, dus daar duik ik ook onder. Ook aan de Beaujoli hangt wat groen, maar niet zoveel als bij ons.

Na het duikavontuur en het douchen gaan Jan en ik nog fietsen. Wat een beweging hebben we vandaag. We gaan naar ‘centre ville’ en doen nog wat inkopen. Terug op de boot genieten we van het zonnetje in de kuip. Wel met jasje aan, vanwege de wind. Thuis zou je niet in de tuin zitten, maar op de boot is dat toch anders. Voor het eten komen Adri en Ellen nog een borreltje doen tijdens het palaver. We vertrekken morgenochtend vroeg, dus laat wordt het niet.

O,ja. Jan naait vandaag nog de Franse gastenvlag weer in elkaar. We hebben ‘m kapot gezeild!

Woensdag 1 juni, tocht naar Île d’Yeu
Vandaag is een test en trainingsdag voor ons en het bootje. Ik test vandaag een speciale zeeziekte pleister. Die moet je 6 tot 15 uur voor de reis achter je oor plakken en die kun je drie dagen laten zitten. Ik heb er in ieder geval al heerlijk op geslapen vannacht.

Gelukkig blijkt de bij het wegvaren dat de zee iets minder ruw is dan verwacht en bezeild. Met een gereefd grootzeil en de genua helemaal uit loopt de boot lekker. Later kan het grootzeil zelfs helemaal uit. Eenmaal boven Île de Ré merk je dat de stroom hier richting het land staat. Het is rijzend water dus de zeearmen lopen vol en deze stroom merk je dicht langs de kust. Inmiddels hebben we de wind pal tegen dus gaan we bakboord uit, verder van de kust. Met een flinke slag de zee op raken we de tegenstroom kwijt en kunnen we over stuurboord op Île d’Yeu af koersen.
Als we Sable d’ Olonne passeren meldt Adri dat hij Sable binnen loopt. Wij gaan door om de laatste 20 mijl nog te gebruiken voor training: om de beurt de wacht op een onrustige zee. Van Adri blijkt het nog niet zo’n slechte keus te zijn geweest om Sable binnen te lopen want inmiddels komt de wind over dek niet meer onder de 25 knopen en de golven bouwen lekker op. We zetten de motor bij om voldoende hoogte te kunnen houden en hakken in 4, 5 slagen naar Ile d’Yeu. Er is geen droog plekje meer aan boord. Onze gezichten zijn helemaal zout. Laatste stukje is wel pittig, maar vooral een goede trainingsdag.

We komen iets over zevenen aan. Henk van de Prefix staat op de steiger om een lijntje aan te pakken. Het wordt een bijzondere aanlegmanoeuvre, want de boot wil iets anders dan wat Jan had bedacht. Dus even hangen we aan één lijntje. Er grappig. Maar goed, als we liggen worden we door Henk uitgenodigd voor een borrel op de Prefix. We doen onze zeilpakken uit, frissen ons op en gaan op visite. Na de borrel gaan we terug naar onze boot. Mijn vader is jarig (70 jaar!!!) en we zouden nog even contact hebben. We eten laat (als we klaar zijn is het over tienen) dus van de avond is niet veel meer over. We zijn klaar met de dag en liggen niet lang erna al in ons mandje. De trainingsdag was goed. We hebben geen lekkages, alles is nog heel en de pleister heeft goed z’n werk gedaan. Goed om te weten, want over iets meer dan een week gaan we een tocht maken waarbij we drie dagen achterelkaar doorvaren.

O, ja bijna vergeten te vertellen: we hebben precies 6000 mijl op het log staan! En deze vakantie hebben er alweer ruim 1000 mijl opzitten.

Donderdag 2 juni, rustdag (1) Île d’Yeu
Vandaag houden we een rustdag. We starten rustig op en tutten eigenlijk net weer te lang, dat we beseffen dat de winkels nu gesloten zijn. Het is slecht wennen aan het bioritme van de uitbaters van de Franse winkeltjes. De openingstijden hier sluiten slecht aan op ons tempo. Dan maar vanmiddag naar het dorp.
Dat is ook zinloos, wat we helemaal vergeten zijn is dat het vandaag blijkbaar Hemelvaartdag is. ‘s Middags zijn alle winkels dicht. De terrassen zitten wel vol. Het is druk in het dorp en omdat het eiland vol zit met toeristen reserveren alvast een tafeltje voor vanavond in een gezellig restaurant. Dan weten we zeker dat er plek is.

In de haven is het een drukte van jawelste. De ene na de andere boot loopt binnen. De haven wordt helemaal volgestapeld. Spektakel. Er kan niemand meer in of uit. Wij zijn blij dat we in een box liggen…

We eten er heerlijk en als we teruglopen naar de boot, nodigen we Henk en Stanny uit voor een afzakkertje bij ons. Gezellig!

Vrijdag 3 juni, rustdag (2) Île d’Yeu
We blijven nog een dagje. Adri en Ellen zijn met de Beaujoli onderweg hiernaartoe, dus we wachten ze op. Na het ontbijt staan de fietsen alweer klaar en gaan we richting de winkels. Het is weer tijd om inkopen te doen. In het dorp krioelt het van de mensen. Er heerst een heerlijke vakantiesfeer. Volle terrassen en je struikelt over de fietsen.
In de haven is het ook nog druk. Even denken we dat er straks misschien geen plek is voor de Beaujoli, maar bij binnenkomst wijst de havenmeester ze een rustige plek, helemaal achterin de haven met de residents. Daar liggen ze prima.
’s Middags gaan Jan en ik nog een stukje fietsen. Nog even naar de Bricolage en de visboer. We halen garnalen en coquilles. Die smaken vast weer heerlijk straks op de plaat.

Morgenochtend vertrekken we om een uur of acht. We maken dan een tocht van zo’n 54 mijl naar Port du Crouesty.