Zaterdag 4 juni, tocht naar Arzon (Le Crouesty)
We gooien de trossen los om 8 uur ’s morgens en worden uitgezwaaid door Henk en Stanny. We varen samen met de Beaujoli richting de Quiberonbaai. Omdat de weervoorspelling eerst veel wind afgaf, hebben we gister nog even zeil gewisseld (kleiner voorzeil). Maar, het loopt niet zoals verwacht. Geen regen, zoals verspeld. En geen fikse wind. Dat betekent dat we een heel stuk moeten motoren omdat het kleine voorzeil te weinig power levert.
Het is een rustige tocht. We slapen om en om. Het is rechttoe, rechtaan. Geen bijzonderheden.
Het is wel hartstikke warm. Drukkend. Het weerhoudt Jan er niet van om het teak in de kuip te cleanen. Ik let op de staakjes en andere boten. Het is druk op het water.

Om vijf uur ’s middags lopen we de haveningang van Le Crouesty aan. Het is filevaren naar binnen toe. Opletten geblazen. Druk druk druk. Dat zijn we niet (meer) gewend. Het is hier megagroot. Er zijn vijf grote havens bijeen. Wij krijgen een plekje aan de O-steiger, samen met de Beaujoli. We liggen weer eens, ‘a couple’, gezellig naast elkaar. Na een neutje gaan we wandelen. De linkerkant van de haven is één grote, lange boulevard vol met toeristen. Het havenkantoor is al dicht. Het is alweer later dan we dachten. Etenstijd eigenlijk, dus we besluiten een plekje te zoeken op het terras van één van de vele restaurantjes. Dat is niet zo gemakkelijk. Le Crouesty is een soort kruising van Kijkduin en Scheveningen. Winkels, bistro’s en restaurants. Van alles door elkaar. We hebben mazzel en vinden nog een tafeltje bij ‘Le Croisette’. Het hoofdgerecht krijgt een zesje, het dessert een 10!
Met een hele dikke buik lopen we weer terug en wachten we op het vuurwerk. We zien af en toe nog een paar flitsen in de verte. Het mag geen naam hebben. Nog een kopje thee en… slapen maar.

Zondag 5 juni, tocht naar Bénodet
Het havenkantoor gaat om 9 uur open, dus om half tien varen we pas weg. Om nou niet weer hele einden te moeten motoren, hebben we vanmorgen wederom zeil gewisseld (grote genua er weer op). Dat is altijd een hele toer. Maar ik moet zeggen, met de nieuwe elektrische lier gaat het wel wat gemakkelijker dan anders.

De eerste paar mijl moeten we motoren. Dan gaan we stuurboord uit, tussen de rotsen door. Er staat hier veel stroom, in ons geval: stroom mee! We gaan als een speer. Na de passage moeten we wat hoger opsturen. Iets meer tegen de wind in. Wat ook hogere windsnelheden over het dek geeft. Dit is lekker zeilen. We lopen enkele uren 8 knopen door het water. Dat schiet lekker op.

Jan gaat ’s middags nog even een tukje doen binnen. Voor de grap zegt hij nog: ‘Als er dolfijnen rondom de boot komen spelen, roep je me dan?’. Ik zeg: ‘Natuurlijk schatje’. Ik heb al heel de dag het gevoel dat we vandaag dolfijnen moeten zien. Nog geen kwartier later zie ik twee dolfijnen naast de boot. Ik pak gauw de camera. Ik stamp op de bank om Jan wakker te maken. Ik durf niet te roepen omdat ik bang ben dat ik de dolfijnen dan wegjaag. Dan blijken het er veel meer te zijn. Ze zwemmen naar de voorkant van de boot. Ik begin te filmen. Dolfijnen spelen altijd graag met de boeggolf en bij de voorpunt spelen zeker vier dolfijnen.
Klik hier om het filmpje te bekijken.
Jan mist het spektakel, maar gelukkig hebben we de beelden nog!

Veel sneller dan vooraf berekend zijn we in Bénodet. We lopen om 17.00 uur de River Odet op. Er is alleen nog plek aan de buitensteiger. Daar leggen we aan. Het stroomt nog een beetje, maar niet veel meer. We drinken een borrel binnen op de Beaujoli en bespreken de tocht. Meteen laten we het filmpje van de dolfijnen zien op de I-pad. Grappig om het in het groot te zien. Het is goed gelukt.

Jan en ik eten saampjes en houden een rustig avondje. We maken alvast plannen voor morgen en schrijven alle klussen op die we voor vrijdag willen doen.

Maandag 6 juni, rustdag (1) Bénodet
Vandaag lekker uitgeslapen, het is geen gezellig weer. Het waait en is bewolkt. Jan gaan aan de slag met de motor. Die wordt helemaal nagekeken en schoongemaakt. Zijn de V-snaren nog goed? Impeller oké? Voldoende olie? Alles ziet er goed uit.
Vanmiddag verkassen we van de buitenzijde naar de binnenkant van de steiger. Daar liggen we veel rustiger qua geluid. Het stroomt hier nogal hard en de klotsende golven maken van de Montanara een soort klankkast. Gisteravond konden we elkaar soms niet eens verstaan, vanwege de herrie. Dus een rustiger plekje is niet zo gek.

De dag staat verder in het teken van voorbereiden op de grote overtocht naar Spanje. We tanken de boot vol en vullen nog een tweede extra jerrycan met diesel. Mochten we windstilte krijgen, dan hebben we voldoende om op de motor de overkant te halen. We doen ook nog boodschappen. Best bijzonder dat we met z’n tweeën een halve boodschappenkar aan spullen mee kunnen nemen op de vouwfietsjes (twee fietstassen vol, een rugzak en twee boodschappentassen aan het stuur).

Ik maak Hollandse bloemkoolovenschotel. Lekker makkelijk. Later op de avond komen Adri en Ellen langs voor een spelletje Mexican Train. Het is alweer een tijd geleden dat we gespeeld hebben. Tot haar grote vreugde wint Ellen voor het eerst. En met een super lage score. Goed gedaan hoor!

Dinsdag 7 juni, rustdag (2) Bénodet
Het is vandaag het overgrote deel van de dag bewolkt en het waait zo nu en dan stevig. Geen regen, dus prima weer om de wasjes te drogen buiten. Ik maak de binnenboel schoon en Jan maakt het teakdek weer netjes. En zo zijn we weer lekker bezig vandaag met allerlei klussen.

Jan heeft ’s middags contact met Paul van OceanPeople. De weerplaatjes zijn bestudeerd en zoals het er nu uitziet vertrekken we donderdag al, in plaats van vrijdag. Dus hebben we morgen nog om de laatste puntjes op de ‘i’ te zetten. Om alvast in de Spaanse stemming te komen eten we vanavond paella. Daarna gaat Jan aan de slag met de elektronica. Het is belangrijk dat alle instellingen juist zijn van de SPOT. Daarmee geven we onze positie door aan OceanPeople en de website. Ook testen we de satelliettelefoon en checkt Jan of we nog voldoende ‘units’ tegoed hebben op onze account. We willen zonder problemen weerkaarten en meteoberichten via de satelliet binnen kunnen halen onderweg. Jan gaat tot in de kleine uurtjes door met z’n klussen.

Woensdag 8 juni, rustdag (3) Bénodet
Het is dat ik Jan naast me heb gevoeld vannacht, anders had ik gedacht dat hij helemaal niet naar bed is geweest. Jan zit als ik wakker word namelijk op dezelfde plek waar ik ‘m gisteravond het laatst zag. In de navigatiehoek. Gelukkig heeft hij alles onder controle voor het schip. Nu is hij bezig voor z’n werk. De komende dagen als we bezig zijn met de oversteek, dan staat werk eventjes op een laag pitje…

Bij het ontbijt maken we een lijst met klussen die we allemaal willen doen vandaag ter voorbereiding. Zoals een echte projectmanager betaamd, maak ik een indeling op prioriteiten en een tijdsindeling (voor de middag, na de middag en vanavond). En zo gaan we aan de slag. Prioriteit hebben veiligheidszaken zoals extra lifelines aan de looplijnen, kuipmes monteren, extra grote brandblusser, schijnwerper voor de nachten en een dikkere val voor de genaker. Maar ook handige zaken om rotzooit te voorkomen: een nieuwe terugslagklep in het toilet en een zwaarweerschot bij de kajuitingang. Mijn vader heeft een mooi schot gemaakt, compleet met Beneteau-zeepaardje.

De watertanks en de koelkast zitten vol. De voorbereidingen zijn klaar. Wij zijn klaar voor een tocht van ongeveer 65 uur. Op naar ‘viva España’.