Onderweg hebben we via de satellietverbinding al een update gegeven van de eerste 24 uur op zee. Nu volgt nog het ‘verhaal’ over onze belevenissen daarna. Om kort te gaan: het was genieten, genieten en genieten. We hebben heerlijk gezeild. We zijn trots dat we de oversteek met z’n tweetjes geklaard hebben. We zijn een goed team samen. En klaagden we eerst nog over het ontbreken van dolfijnen…. Nou, dat hebben we geweten hoor. Niet normaal hoeveel dolfijnen we naast, onder en om de boot heen hebben gehad. Overdag, maar ook ’s avonds in het donker. Dat was echt bijzonder. Maar goed. Laten we de draad oppakken bij de uurtjes na ons laatste bericht.
Het was raar weer. Wisselvallig. Dan een zonnetje, dan weer bewolking. Dan hele donkere wolken. Dan weer schaapjes wolken. Door de buien die om ons heen zaten kregen we steeds of veel wind of ineens weinig tot geen wind. Dus soms ging de motor bij. Dan weer uit. Dan weer een rif in het grootzeil. Dan weer eruit. Dan weer de genua in of juist weer uit…. Zo bleven we wel lekker bezig en in beweging. Vrijdag rond het middaguur hoorden we voor het eerst via de marifoon een aantal boten van het OceanPeople-flottielje. Leuk om er weer bij te horen.
Het wachtsysteem ging om 10 uur weer in. Jan heeft als eerste twee uur de wacht. Als ik de wacht overneem om middernacht, word ik getrakteerd op een show met waterballet van dolfijnen. Ze spelen in de golven die ons boot maakt. Ze lijken vooral voorkeur te hebben voor de groen verlichte (stuurboord) kant van de boot. Ik weet niet waar ik moet kijken. Ze vliegen van links onder de boot door naar rechts. En terug. Een spektakel. Super gaaf. Dan komt het moment dat mijn wacht erop zit, maar ik kan mezelf maar niet lostrekken van de buiskap, omdat ik niets wil missen. Ik rek het nog drie kwartier en maak dan toch maar Jan wakker. Ik dacht ineens, stel nou dat de dolfijnen weg gaan, dan mist Jan deze bijzondere belevenis. Maar gelukkig, Jan heeft ook mazzel. Ze blijven heel Jans wacht rondom de boot spelen. Ook hij is helemaal ondersteboven van het schouwspel. Juist ook de nacht en het oplichten van de algen maakt het geheel super bijzonder. Als ik ’s morgen weer de wacht overneem van Jan zijn de dolfijnen er eerst niet, en dan ineens komt er weer een grote groep met ons spelen. Helemaal te gek. Klagen over het ontbreken van dolfijnen is er niet meer bij. Dolfijnen dus in overvloed. We hebben ook al twee keer een vliegende vissen gezien deze tocht. Nu gaan we voor de walvissen.
We hebben weer een mooi filmpje van de dolfijnen.Dolfijnen aan bakboordzijde
Zaterdagmiddag half vier lopen we de Marina van La Coruña binnen. In totaal hebben we dan zo’n 330 mijl gevaren in 53 en een half uur. Voor ons de langste tocht ooit en het verste punt ooit op eigen kiel. Trouwe followers voelen ‘m waarschijnlijk al aankomen: tijd voor champagne.
Voor ons zijn al drie boten in el Puerto (de haven) gearriveerd. Dat zijn de Juanita (een Bavaria 49 die gaat als de brandweer!), de Fortuna (een Moody 41) en de Katharos (een Bestevaer 49ST). Zij heten ons van harte welkom in Spanje. Geweldig. Fijn om weer deel uit te maken van het OceanPeople flottielje. Na ons druppelen één voor één alle andere boten binnen. Tussendoor zijn de mannen allemaal druk met het afspuiten van de boten. Werkelijk alles zit onder het zout.
We heten iedereen van harte welkom, drinken hier en daar een drankje en kletsen bij met oude bekenden. Als wij rond 1 uur ’s nachts aftaaien, moeten er nog drie boten binnenkomen. We horen later dat de laatste boot om 6 uur zondagmorgen is gearriveerd. Toen lagen wij al lang in dromenland.
Zondag 12 juni, rustdag (1) La Coruña
We slapen erg lang uit. We voelen de tocht in ons lichaam: spierpijn en een apart soort vermoeidheid. Het is toch een beetje een aanslag zo’n tocht. Vooral voor wat betreft het slapen. Je slaapt korte plukjes. Twee uurtjes hier, twee uurtjes daar. Ook qua houding is het zwaar. Dwars in bed met je voeten tegen de muur als we heel schuin gaan. Koken, toiletteren of gewoon een snoepje pakken binnen kost veel energie als de boot schuin ligt. Dus vandaag doen we lekker rustig aan. Verder dan onze eigen boot en de steiger komen we vandaag niet.
Ik maak de boot binnen schoon, we doen weer eens een paar wasjes (het waait stevig dus dat komt mooi uit) en we kletsen met andere zeilfanaten. De bemanning van de Aurora, Jans collega Johan Tuinman met zijn vrouw Milly, komt op de koffie. Gelukkig wordt er alleen over bootjes gepraat en niet over werk!
Kortom: we zijn vandaag heerlijk tranquilo. Bij alles wat we zouden kunnen doen zeggen we tegen elkaar: Mañana.
Luitjes wederom weer een super verhaal. Wij hebben dit zojuist gelezen in de oude vertrouwde marina in Volendam. Helaas zonder dolfijnen en vliegende vissen. Kriebels worden wel groter nu. Lekker bijkomen en op naar de volgende tocht. Groetjes Antoinette en Michael
Hoi Sabine en Jan,
Geweldig zeg al die dolfijnen! Hoewel ik niet van zeilen hou kan ik me heel goed voorstellen dat het een fantastisch spektakel moet zijn om midden in de nacht, als de wereld om je heen donker en stil is, de dolfijnen langs je boot te hebben schieten.
Geniet lekker van het Spaanse leven en op naar Lissabon (denk om de pasteies de Belem!). Ik blijf lekker genieten van je verhalen, echt top!
Groet,
Esther
PS: De truffelpasta van Impero Romano is idd niet te versmaden! Gelukkig duurt het nog maanden voordat je daar weer van kunt genieten 😉
Wat een belevenissen weer! Heerlijk. Krijg nu ook zin in vakantie, nog 3 weken wachten…. Veel plezier nog!
Man,man wat een stoere tocht! En wat prachtig die dolfijnen. Dat van uit je evenwicht raken van zo’n boot ken ik ook nog. Maarvdan van alleen overdag zeilen met wat heftig weer in de Ionische wateren. Het leest als een spannend (jongens)boek. Ik word er wel een soortbvan hebberig van.
Kussen
Marc&Ber
Gefeliciteerd met deze grootse mijlpaal!! Wat een mooie reis maken jullie! We volgen jullie op de voet. Liefs van ons Richard. Hasta Luego
Tjonge wat een prachtig verhaal weer.En die dolfijnen wat leuk om te zien .Ze gaan hard he?
Hoe staat het met de voorraad Champagne raakt die niet al bijna op?Hoop dat je daar in de buurt een nieuwe voorraad in kan slaan want vanaf nu is het bij elke tocht champagne.Goh goed idee eigenlijk .Ik ga er eens over nadenken .moeten Char en ik ook maar eens doen.
Leuk om nu weer bij de flottielje te zijn he? Nu begint het grote avontuur naar de Azoren. Ik ben benieuwd
Liefs Clien( trouwe fan)
lieve jan en sabine, wat een heerlijk verhaal en wat een belevenissen allemaal. ik vind jullie site helemaal leuk en krijg dat avontuurlijke gevoel weer! en die vermoeidheid, na de tocht, dat herken ik. maar die dolfijnen zullen je s nachts vast een beetje warm hebben gehouden want o dat vind ik zo erg van die nachten, de kou (van de moeheid).ik ga rutger en maud ook zo even achter de computer zetten want die zi jn natuurlijk ook dolopdolfijnen ( waren vrijdag in het dolfinarium op schoolreis)dat schatten liefs har
Hey zeeloten !
Wat een prachtig verhaal over de dolfijnen, dat korte filmpje is al ‘ impressing’ .. en dan in het echt, wooow ! Niet verbaasd zijn dat jullie een goed team blijken te zijn, dat was al lang bekend ! Maar leuk als het weer eens zo duidelijk wordt.
Ik (Charrel) maak mij inmiddels op voor 10 dagen Oerol. Gelet op de bezuinigingen van dit Henk en Anita kabinet is het misschien wel de laatste 🙁 …. Dus ik ga er maar van genieten. Ik hoop jullie verhalen na de 25ste weer allemaal te lezen. Veel plezier aan de Spaanse Costa’s
goeiemorgen, ik heb gelezen dat jullie heel ver zijn. bij ons regent het!
de dolfijnen waren vast heel mooi. ze springen heel hoog. maar wat toevallig is dat rutger en ik naar het dolfinaruim zijn geweest. er zat spetter bij, wij hebben een show gezien met spetter. en ik heb een rog geaaid. en haaien! het was daar heel leuk. hebben jullie ook zeehonden gezien? dat zou ook zo leuk zijn. en nog een goede reis maud vermeulen.
Gefeliciteerd met weer een mooie mijlpaal! Op vakantie, niks hoeft, maar toch is het presteren fijn ;-D
Enjoy!
Hanneke
Hallo buurtjes,
Wat een afwisseling: het is zo veel meer dan zeilen en alleen dat al vinden jullie geweldig. Klussen, fietsen, kielhalen, veel gezelligheid met anderen en ook lekker samen zijn. En de natuur, die iedere keer weer imponeert: wolkenpartijen, de kustlijn, vissen enz.
Leuk om alles zo te kunnen volgen en dat je schrijft zoals je praat, Sabine: dan hoor je het bijna verteld worden!
Ik heb er helemaal geen verstand van maar ben wel blij te lezen dat de veiligheid ook in acht wordt genomen met bevoorrading, contact houden, wacht lopen enzo, we hoeven geen zorgen om jullie te hebben!
Heel veel plezier nog en we proosten op jullie! (gewoon met een biertje of roseetje…)
Peter en Yvette
Hoi Sabine,
Ik volg je nu al een paar maanden en wat een leuke stukjes schrijf je! Het klinkt alsof jullie het erg naar jullie zin hebben, hou dat vol zou ik zeggen. Ik blijf jullie volgen via de website, geniet ervan! volgens mij is dit ideaal om helemaal los te komen van de Rabo…
Groetjes,
Lianne
Jan en Sabine
Geweldig mooi te lezen over jullie mooie oversteek. Geniet met volle teugen.
Volgend jaar staat voor ons ook zo’n tocht in de planning.
groetjes
Ivo & Ria
Hallo kanjers, wat genieten wij van alle verhalen, wat een schatte van beesten die dolfijnen,we hebben op Tallassa ook een documentaire over dolfijnen gezien, dus we zien het zo voor ons, Beau en Julian hebben in Cuba met ze gezwommen,vonden dat ook zo fantastisch,een hele belevennis voor die kinderen ,vliegende vissen , nou ja daar hoorde ik Frans wel eens over, wist niet dat ze nu al zichtbaar waren, vlakbij Portugal en Spanje. Jullie samenwerking is toppie, (wisten we dus al) ,wees maar zuinig op elkaar.Maar het is wel hard werken, wij dachten dat je op vakantie was, (ha,ha,haaaa) !!!! We vinden je verhalen geweldig, geniet van alles liefs ,Camille
hallo sailors
Hier even een berichtje uit een zonovergoten KOS.
Wat een prachtige beelden van de dolfijnen het is voor jullie wel een hele belevenis..
wij vermaken ons hier uitstekend en zijn weer op een zeer hartelijke wijze door onze Griekse vrienden begroet.
Zoals gewoonlijk is het weer veel lachen lekker eten en af en toe een drankje (net zoals bij jullie)
Love and kisses from KOS from de Hurkjes en de Bergjes xxxxxxxxxx
Nemen snel weer contact met jullie op .
Lieverds,
Wat een verhalen! Elke keer als ik een email krijg roep ik mijn collega’s en lezen we jullie verhalen. Wat ben ik dan stiekum trots zeg!
En dan de verhalen over de dolfijnen wat moet dat gaaf zijn. Ik ga al jullie verhalen bundelen zodat ik ze na jullie reis nog eens kan terug lezen.
Dikke kus
Audrey xx