We zijn in Spanje! Na ruim 7,5 dag op zee, hebben we inmiddels alweer twee dagen vaste grond onder onze voeten. Na twee rustdagen, waarin er veel is gewassen en geboend, volgt hier het verhaal van de laatste etappe op de oceaan.

Vrijdag 5 augustus (dag 6 op de oceaan)
We wisten dat de wind zou aantrekken en dat het oog van een depressie vlak langs ons zou trekken. De mannen hadden bedacht dat zij samen de wacht gaan doen. Het weerstation geeft een stormalarm af. Met een harde zuidwester wind en veel regen, geen omstandigheden voor een meisje om buiten te zijn en zelfs niet om alleen te zitten.

Jan heeft alle voorbereidingen getroffen voor een zware nacht en begint ’s avonds samen met Michael aan de wacht. En zo zitten ze met z’n tweëen buiten, in de nattigheid. Want het regent ook behoorlijk. Aan het eind van de avond is de wind aangetrokken van 20 tot 30 knopen en de windmeter geeft 7 Beaufort aan. Het gekke is, we raken eraan gewend. Zelf zo, dat gaandeweg het slechte weer, de mannen toch kiezen voor twee uur op en twee uur af zodat ze kunnen bijtrekken. Ze zijn nat en koud.

De Triple Seven vaart achter ons aan. Zij moeten met de hand in het barre weer sturen, omdat ze nog steeds geen stuurautomaat hebben. Ze noemen ons ‘de Ster van Bethlehem’. Ons licht helpt hen door de nacht.

Zaterdag 6 augustus (dag 7 op de oceaan)
De nacht is zeer donker en heel erg nat. Diverse malen krijgen we een flinke bak met water over het dek heen. Droog blijven, zit er niet in. We komen middenin de depressie en het oog van de depressie gaat onder ons door in plaats van boven ons langs. Dus we krijgen geen wind die ruimt naar west maar een oostenwind. De stuurautomaat staat ingesteld op een vaste windhoek en we liggen ineens op koers naar Ierland. Michael besluit om overstag te gaan. En toen begon het klappen van de boot. Betonblokken. Jan kon er niet meer van slapen en is naar buiten gegaan. Toch maar weer overstag en wachten tot de wind naar noordwest draait. De aktie geeft wel meer comfort aan boord maar we gaan wel erg hard de verkeerde richting uit. Dan toch maar weer overstag en stampen in de golven. We liggen nu precies op koers naar La Coruña en na wat trimmen blijkt het bootje best lekker door de golven te lopen.

’s Morgens om 8 uur komt ik bovendeks. Michael zit er in z’n eentje buiten op te drogen. Hij wil nog geen ontbijt. Liever maar even z’n mand in. Ook Jan ligt nog lekker te slapen. Het is toch vermoeiend geweest, de nacht. Ontbijten doen we pas om half elf.

Dan neemt de wind af en krijgen we langzaam aan een wat rustiger zee. De mannen sjouwen de genaker zelfs naar het voordek. En zo varen we een poos met zeer ruime wind op het grote gekleude zeil. Jaap van de Novatrix meldt dat ook bij hen het ‘GGZ’ uitgaat. Want een contrast, storm en nu ineens een licht windje. Uiteindelijk wordt het zelfs windstil en klapt het zeil in. Dan maar weer weghalen die genaker. We varen op de motor, met het grootzeil als steunzeil.
Mooi moment voor de mannen om een beetje bij te komen en bij te tukken. En voor mij rustig genoeg om binnen alvast de boot op te ruimen. Ook nemen we allemaal een douche. We willen morgen fris in Spanje aankomen.

Tussen de middag bakt Jan pannekoeken. We varen door de shipping lane. Gek gezicht, in eens zo’n twaalf boten op het scherm met een AIS. Dat zijn we niet meer gewend. Een boot per dag op de oceaan is wel max.
Voordat de nacht valt gaan we door de 9000 mijlsgrens. Weer een mijlpaal.

Zondag 7 augustus: dag 8 op de oceaan/ aankomst in La Coruña
Als ik de wacht van Michael overneem, heb ik dolfijnen rond de boot. Ik roep Michael, maar… die gaat liever slapen. Hij gelooft het wel. Jan heeft later ook speedy-gonzales dolfijnen. Hele snelle kleintjes die de hele tijd rond onze boeg spelen. Het blijft leuk.

Jan kon ’s nachts weer zeilen, zelfs tot vlak voor de haven. Met z’n drieen doen we de aanloop naar de marina. We leggen aan, naast de Novatrix. Zij zijn eerder vannacht al gearriveerd. Op de Juanita, Fortuna en Barrus die gister overdag al zijn gearriveerd is het rustig. Het is 6 uur ’s morgens en lokale tijd 8 uur.

Een poos na ons komt de Triple Seven binnen en daarna de Bull. De champagne komt alweer tevoorschijn, maar wij gaan eerst aan de slag (water tanken, bootje afspoelen, wasjes draaien) en ontbijten. Zitten we net… komt Adri aanlopen. En wie loopt daar dan toch achter? Huh? Madelon??
Ja wat een grote verrassing. Ze komt aanrennen. Dikke knuffels voor mij en voor haar pappie. Die ook helemaal perplex is. Madelon is samen met Adri en Lianne meegekomen uit Nederland. Ze blijft hier gezellig een paar dagen bij ons. Zij zijn gisteravond al aangekomen en hebben met z’n drietjes een gezellige avond gehad en met elkaar op één hotelkamer geslapen. Ze schuiven bij ons bij het ontbijt aan en we kletsen lekker bij.

Later op de dag komen achtereenvolgens de andere boten binnen. Aurora, Shaula, Beluga en de Beaujoli worden onder luid getoerter binnengehaald. Iedereen is trots en blij om hier te zijn. Het is niet niks, meer dan een week op zee en 1141 mijl gevaren! Dat is bijna 2100 km.

Er ontstaat een spontane steigerborrel en wij gaan later met de bemanning van de Beaujoli en de Triple Seven uit eten. We zoeken het restaurantje op waar we eerder zijn geweest en een ‘bonte avond’ hebben beleefd. En, het is deze keer niet anders. Het wordt weer een bonte avond. We hebben weer heel wat afgelachen met elkaar en er wordt meer gedronken dan voor de dorst alleen. Rond drie uur gaan we ons mandje in.

Maandag 8 augustus, rustdag (1) La Coruña
Vandaag kan ik niet veel meer dan in bed liggen. Ik ben niet lekker en loop aan alle kanten leeg. De drankjes van gisteravond zijn niet goed gevallen. Kwestie van een foute combinatie (zware tocht in de benen, zeeziekte medicijnen, vermoeidheid). Dus Jan heeft het extra druk vandaag. Hij doet de wasjes, zorgt voor mij, helpt bij het inbouwen van een nieuwe stuurautomaat bij de Triple Seven, etc. etc.

Madelon en Michael chillen vandaag. Het zonnetje schijnt en de hangmat is een lekkere plek voor Madelon.

De weersvoorspellingen worden bekeken en nieuwe plannen gemaakt. Het flottielje vertrek donderdagochtend met bestemming Isle of Wight. Wij hebben besloten daar niet naartoe te gaan en richting Frankrijk te gaan. Wij hebben nog zeker een maand om rustig de kust af te zakken en blijven liever aan de Franse kant.

Dinsdag 9 augustus, rustdag (2) La Coruña
Vanmorgen slapen we uit en ontbijten later buiten. Madelon gaat met Jan de stad in en ik doe nog wat klussen aan boord. Michael checkt alvast in, in het hotel hier verderop. Want vandaag vliegt Antoinette in. Samen gaan ze dan twee nachtjes in het hotel en komen donderdag weer aan boord. Dan varen zij samen mee de Golf van Biskaje over.
Madelon vliegt donderdag weer richting Nederland.