Rustdag Port Joinville op Île d’Yeu (3)

Als we wakker worden zien we weer een stralend blauwe lucht. De weersvoorspellingen geven aan dat het vandaag zo’n 21 graden wordt en zonnig! Topweer voor een fietstocht om het eiland te verkennen. We ontbijten buiten met een heerlijk brood van een op houtvuur gestookte broodoven. En we drinken jus d’orange met echte ijsklontjes uit onze koelkast. Jawel hij doet het prima!

Begin van de middag trekken we erop uit met de fietsen. Samen met Adri en Ellen bekijken we de kaart van het eiland en we besluiten naar de andere kant te fietsen. Daar zijn mooie kusten met kliffen en rotsen, zo vertelt de aardige havenmeesteres ons. We vertrekken richting Port de la Meule.

Île d’Yeu is misschien wel te vergelijken met een soort Texel of Terschelling. Het is een echt fietseiland. Meerdere keren per dag komt er een ferry aan met toeristen en direct aan de haven zitten wel vier verhuurbedrijven met allerlei soorten fietsen, scooters, motoren en auto’s . We fietsen eerst nog over de verharde weg, maar later kiezen we voor een pad dat volgens mij meer voor mensen met een mountainbike is weggelegd. Maar goed, we fietsen over schitterende duinpaden en steeds, als we weer een colletje hebben bedwongen, verbazen we ons over het fantastische uitzicht waarop we worden getrakteerd. We genieten. Overal op het eiland staan typische witte huisjes met gekleurde luiken (vaak blauw). Het doet mediterraan aan. Soms een beetje Spaans, dan weer Grieks. De temperatuur vandaag versterkt die gevoel ook nog eens.

In Port de la Meule zitten we de fiets even neer en klimmen we op de rotskust. We genieten van het mooie uitzicht. Er staat een hele bijzonder vuurtoren, de kleinste die we ooit hebben gezien. Daarvandaan fietsen we naar de La Croix. Onderweg komen we bij de prachtigste stranden en baaien. Het enige wat we eigenlijk missen is een terrasje voor een koel drankje. Buiten de haven van Joinville vind je maar weinig eet- en drinkgelegenheden en die paar die er al zijn, liggen niet op onze route. Dat geeft ons wel weer een doel. Terug naar de haven en daar strijken we neer op het enige terras met zon.

Als we zitten te genieten van een koud Belgisch biertje worden we gebeld door mijn moeder. Eerst is het even schrikken en we denken aan slecht nieuws. Maar wat blijkt er is echt een wonder gebeurd! Ome Jos is uit coma en zelfs volledig bij kennis. Toen hij mijn moeder zag zei hij tegen de zuster ‘Kijk, dat is mijn zusje Jet’. Hij is van de beademing af, heeft praatjes en maakt grapjes. Echt Jos. Zo bizar. Dit had niemand verwacht na alle berichten van de afgelopen dagen. We zijn hartstikke blij en vieren het door te toasten met nog een drankje.

We fietsen terug, genieten nog van het zonnetje in de kuip en eten later wel binnen. Er komt een windje opzetten en het wordt te fris buiten. Na het eten gaat Jan weer aan de slag met z’n nieuwe hobby: lijnen splitsen. En zo is ineens weer de avond bijna om. Morgen kunnen we uitslapen, want we blijven nog een dagje op Île d’Yeu. Een eiland dat inmiddels in onze top vijf staat van heerlijke vakantiebestemmingen.